نحوه جستجوی زمان قیمت محصولات کشاورزی در توییتر

• ضعف صادرات، محصولات کشاورزي را زمين گير کرده است


• فروش محصولات کشاورزی

در تجربه جهانی نیز، در بازارهای املاک کشورها از مدل تارعنکبوتی برای تبیین دینامیک قیمت و عرضه استفاده شده است و به نظر میرسد با توجه به دیدگاههای موجود در خصوص چرایی رکود و رونقهای دورهای، چنین مدلی کارایی داشته باشد. البته در بازارهایی مثل مرغ یا تخممرغ، به دلیل دوره نسبتاً کوتاهتر شروع تولید تا عرضه در بازار (در مقایسه با دورههای یکساله یا ششماهه در بازارهای کشاورزی) انتظار میرود شدت رفتارهای نوسانی کمتر باشد و بازارها سریعتر نقاط تعادلی را پیدا کنند. طرح افزایش قیمت محصولات کشاورزی حتی اگر با افزایش تولید همراه باشد نتیجهئی جز فقر بیشتر خانوارهای فقیر و تهیدست روستائی و افزایش هرچه بیشتر درآمد دهقانان مرفه و غنی دربر ندارد. اما برای آن که هرچه مفیدتر و ثمربخشتر انجام شود و دولت بتواند این اهداف را برآورده کند بایستی قبل از پرداختن بهمساله قیمت محصولات کشاورزی اصلیترین اساسیترین مسأله دهقانی جامعهٔ روستائیِ ما یعنی مسئله اراضی را حل میکردند. ب. چنین راه حلی بهدخالت هرچه بیشتر نهادها و سازمانهای اداری و در نتیجه نفوذ دوباره کادر بورکرات در جامعه روستائی منجر میشود که مضراتش برکسی پوشیده نیست. Th​is artic​le has ᠎be en cre​at ed ​with t he ​he lp of G​SA  C ontent Ge ne​rator  DEMO.

ج. دولت در راه اجرای چنین سیاستی هیچ تضمینی برای جلوگیری از سودجوئی برخی از دهقانان متوسط یا مرفه یا حتی واسطههای شهری نخواهد داشت. همچنین، ابهام در سیاستهای ارزی و قوی بودن پول ملی ایران به دلیل پشتوانه نفتی (قوی بودن نسبی این پول در مقایسه با امکانات تولید داخل) منجر به گرانی برخی محصولات شده که در برخی از موارد، واردات آنها از کشورهای دوردست را به صرفه کرده است. در حال حاضر بیژن محصولات خود را به کشورهای دنیا، از جمله کشورهای همسایه ایران و کشورهای اروپایی صادر میکند. طاهر ذوالیمینین از طاهریان قانونی در جهت بهبود وضع آبیاری و افزایش محصولات کشاورزی تصویب کرد، ولی این وضع دیری نپایید و با مرگ طاهر این دوران پایان یافت و به دلیل کوتاه بودن این دوره تغییرات مطلوبی ایجاد نشد. الف. تفاوتهای زیادی که در ساخت طبقاتی جامعه روستائی وجود دارد مشکل مهمی است در ثمربخش بودن این راه حل. حدود ۵۲۵ کیلوگرم است. در آسیا زمین مشخص برای کشاورزی پایدار حدود ۵/۱۲ مترمربع است که شامل زمین برای علوفه حیوانات، زمینهای تولید غله برای فروش نقدی محصولات و حتی چرخهٔ محصولات غذایی است در چندین مورد حتی واحد کوچکی از کشت آبی در این تعداد گنجانده میشود. Th​is was cre​ated by GSA Articles Ge ne᠎rator DE᠎MO!

تعداد خانوارهای این گروه از زمینداران حدود ۵۷۳٬۰۰۰ خانوار است و متوسط تولید هر خانوار این گروه حدود ۹۲۳ کیلوگرم است. از آنجا که این قیمتگذاری بر هیچ ضابطهٔ اصولی متکی نبود و نیز از آنجا که اساس اقتصادی کشور از قانونمندیهای اقتصادی منظم و سنجیدهئی تبعیت نمیکرده است، خصلت خرید محصولات کشاورزی ناگزیر این قیمتهای تعیین شده، از سوئی عدم انطباق آن بود با ارزش متوسط نیروی کاری که صرف تولید آن میشد و از سوی دیگر عدم پاسخگوئی درآمد حاصله از فروش محصول بود بهکل هزینهئی که صرف تولید آن میشد. در گذشته قیمت محصولات کشاورزی را با توجه بهعرضه و تقاضا یا قیمت تمام شدهٔ محصولات تولیدی تعیین نمیکردند بلکه این قیمت از طریق تصوری تعیین میشد که مسئولان دولتی و تصمیمگیرندگان بخش اقتصاد کشاورزی از روابط عرضه و تقاضا در بازار داشتند. در چنین شرایطی، به نظر میرسد دولت و نهادهای سیاستگذار در حوزه کشاورزی میتوانند با گسترش اطلاعات، کمک به کاهش نااطمینانی در عوامل بیرونی، گسترش نهادهای بازارساز و نیز، اتخاذ سیاستهای حمایتی هوشمندانه متمرکز بر محصولات کشاورزی، از زیان کشاورزان در نتیجه نوسانهای قیمتی، جلوگیری کنند. قیمت ادوات کشاورزی متفاوت است و میتوانند در انواع فرآیندهای کشاورزی و باغبانی موثر باشند. البته باید توجه داشت که در مناطق مختلف توزیع خانوارهای روستائی بهحسب اندازهٔ زمین متفاوت است و معمولاً در مناطق فقیر کشور مانند بلوچستان نسبت خانوارهائی که از این طرح متضرر میشوند بیشتر است.

فروش محصولات کشاورزی

​Write-up h as be᠎en c​re at ed by GSA C ontent Generator D᠎emov ersion᠎!

یعنی بخش مهمی از جمعیت روستائی که خریدار گندم است از طرح افزایش قیمت محصولات کشاورزی نه فقط سودی نمیبرد بلکه متضرر هم خواهد شد. بهعبارت دیگر ۷۴ درصد خانوارهای روستائی (۲٬۵۷۳٬۰۰۰ خانوار) از طرح افزایش قیمت نه فقط سودی نمیبرند بلکه حدود ۵۸ درصد از خانوارهای روستائی (۲٬۰۰۰٬۰۰۰ خانوار) از این طرح متضرر هم میشوند. با در نظر گرفتن این که سرانهٔ مصرف خانوار در ایران ۷۵۰ کیلوگرم است (البته شکی نیست که مصرف خانوار روستائی بیش ازاین رقم است) دهقانان تهیدست و روستائیان فقیر از افزایش قیمت سودی نخواهد برد. بهعبارت دیگر حدود ۸۰۰٬۰۰۰ خانوار (با احتساب افراد خانوار حدود ۴٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر) زمین ندارند که تولید کنند (مثلاً گندم بکارند) و در نتیجه اینها از این افزایش قیمت سودی نمیبرند. اما درروستاها با توجه بهآنکه خانوارهای روستائی عموماً نان مصرفیشان را خود تولید میکنند دولت نمیتواند بهسادگی از خانوارهائی که گندم یا آرد میخرند یا حتی از آنهائی که آرد مصرفیشان را خود تولید کردهاند، حمایت کند.